Eet jij vaak en veel suiker, dan is dit wat er gebeurt.
 
Op het moment dat iets zoets je tong raakt zenden je smaakpapillen een berichtje naar je hersenen: lekker! Je lieve zelf beloont je vervolgens met het beloningshormoon dopamine. Ondertussen belandt de suiker in je buik, waar het wordt verdund door je spijsverteringssappen en schuift het door naar je dunne darm. Enzymen beginnen elk deeltje af te breken in twee soorten moleculen: glucose en fructose. De meeste toegevoegde suiker komt van suikerriet of suikerbieten, en die zijn voor zowel glucose als fructose gelijk verdeeld. Echter, industrieel gemaakte siroop bevat vaak veel meer fructose dan glucose.  Wanneer je dit vaak eet, kan het je lichaam een flinke klap geven. Niet doen dus.

Dit gebeurt er met de glucose:

Het sluipt door de wanden van je dunne darm, waarbij ze je alvleesklier triggeren om de insuline af te scheiden, een hormoon dat glucose uit je bloed haalt en het omzet in energie. Maar veel zoete tussendoortjes zijn overladen met zoveel glucose, dat je lichaam het niet aankan, waardoor die energieboost slechts van korte duur is. En bovendien keihard terugkaatst… Sugar crash.

Insuline blokkeert ook de productie van leptine, het hongerhormoon dat je brein vertelt dat je verzadigd bent. Hoe hoger je insulineniveau, hoe meer trek jij hebt (zelfs wanneer je veel hebt gegeten). En door die gesimuleerde hongermodus start je lichaam met het opslaan van glucose als buikvet. 

Bezig bijtje insuline doet ook zijn invloed gelden in je brein, en niet op een positieve manier. Als je veel en langdurig suiker gebruikt kan het aantal dopaminereceptoren in je brein afnemen. Hierdoor zul je nog meer naar suiker gaan verlangen, met soms verslavingsachtige verschijnselen tot gevolg.

Dit gebeurt er met de fructose:

Ook fructose sluipt stiekem door de wanden van je dunne darm, zo je bloedstroom in, waarna de fructose direct doorgaat naar je lever. Je lever werkt hard om fructose te verteren, en het om te zetten in iets wat je lichaam kan gebruiken. Maar het orgaan is al snel overspoeld, vooral wanneer je een zoete bui had. Na verloop van tijd kan de overtollige fructose zorgen dat er ongevraagd vetbolletjes gaan groeien in de lever, genaamd lipogenese, de voorloper van een leververvetting (waar geen alcohol aan te pas komt).

Te veel fructose verlaagt ook je goede HDL cholesterol en verhoogt de productie van triglyceriden, een type vet dat zich van de lever naar de slagaders kan verplaatsen, wat je risico op een hartaanval of beroerte verhoogt.

Je lever zendt nu een noodverzoek uit voor extra insuline (want jazeker, die multitasker regelt ook je leverfunctie). Helemaal overweldigd zal je alvleesklier nu aan het overwerken slaan, dat kan leiden tot ontstekingen in je lichaam en je risico op obesitas en diabetes kan verhogen.

 
Bron: Anne Alexander, editorial director of Prevention auteur van The Sugar Smart Diet